Natural Horsemanship
Voordat men met de training van een paard kan aanvangen, dient er al een basis gelegd te zijn in de ontwikkeling van ruiter en paard. Deze basis begint in het vaststellen van de verhouding tussen mens en paard. De trainer moet in staat zijn om als passieve leider het paard veiligheid, vertrouwen en het goede voorbeeld te geven. Ook dient er een wederzijds begrip en respect te zijn voor elkaar en elkaars grenzen.
"You can be his friend without being his teacher, but you cannot be his teacher without first being his friend." Bent Branderup.
In een kudde ontwikkelen dit soort verhoudingen tussen paarden zich vanzelf. Ook tussen mens en paard hoeft dat niet veel anders te zijn, mits de mens in staat is zich in de belevingswereld van het paard te verplaatsen, en op een rustige en duidelijke manier consequent met het paard omgaat. Dit vraagt van jou als mens en leider van je paard dus een zekere persoonlijke ontwikkeling, Je verdiepen in Natural Horsemanship kan hierbij helpen. Echter, verschillende Natural Horsemanship methoden leiden tot verschillende soorten leiderschap. Het afdwingen van leiderschap door het gebruik van fysiek of mentaal geweld (“ik zeg, jij doet, want anders..’) leidt in de meeste gevallen dan misschien wel tot een gehoorzaam paard, maar leidt niet tot het soort partnerschap en samenwerking waar ik naar op zoek ben. Ook veel NH methodieken maken (onbewust) gebruik van mentaal geweld naar het paard; het wegsturen uit de ‘kudde’ bij ongewenst gedrag totdat het paard zich overgeeft heeft hetzelfde effect op een paard als het straffen met een zweep. Voor de Academische rijkunst is het van belang dat er een constante wisselwerking kan plaatsvinden tussen ruiter en paard. Signalen van het paard moeten door een ruiter kunnen worden gevoeld en geïnterpreteerd, zodat de juiste ondersteunende hulpen kunnen volgen. Een werkelijke samensmelting kan alleen dan plaatsvinden, wanneer er van werkelijke communicatie (2-richtingsverkeer) sprake is.
Ik heb me in mijn werk met paarden laten inspireren door mensen zoals Hempfling, maar het meeste heb ik geleerd van de paarden zelf: tijdens mijn veld onderzoek naar het gedrag van de Przewalski paarden in Mongolie en in mijn werk op de Paardenmaat in Arnhem. Momenteel verdiep ik me met name in Zen, Tai chi en andere stromingen die helpen om intentie, innerlijke rust en helderheid te bevorderen.
In mijn Natural Horsemanship staat het passief leiderschap voorop. Geen leiderschap afdwingen door een 'jij moet, want anders...', maar leiding geven vanuit je eigen kwaliteiten, door rust en veiligheid te creëren en duidelijkheid te geven. Het paard zal je dan als leider kiezen en vrijwillig volgen. Aan jezelf werken dus!
"You can be his friend without being his teacher, but you cannot be his teacher without first being his friend." Bent Branderup.
In een kudde ontwikkelen dit soort verhoudingen tussen paarden zich vanzelf. Ook tussen mens en paard hoeft dat niet veel anders te zijn, mits de mens in staat is zich in de belevingswereld van het paard te verplaatsen, en op een rustige en duidelijke manier consequent met het paard omgaat. Dit vraagt van jou als mens en leider van je paard dus een zekere persoonlijke ontwikkeling, Je verdiepen in Natural Horsemanship kan hierbij helpen. Echter, verschillende Natural Horsemanship methoden leiden tot verschillende soorten leiderschap. Het afdwingen van leiderschap door het gebruik van fysiek of mentaal geweld (“ik zeg, jij doet, want anders..’) leidt in de meeste gevallen dan misschien wel tot een gehoorzaam paard, maar leidt niet tot het soort partnerschap en samenwerking waar ik naar op zoek ben. Ook veel NH methodieken maken (onbewust) gebruik van mentaal geweld naar het paard; het wegsturen uit de ‘kudde’ bij ongewenst gedrag totdat het paard zich overgeeft heeft hetzelfde effect op een paard als het straffen met een zweep. Voor de Academische rijkunst is het van belang dat er een constante wisselwerking kan plaatsvinden tussen ruiter en paard. Signalen van het paard moeten door een ruiter kunnen worden gevoeld en geïnterpreteerd, zodat de juiste ondersteunende hulpen kunnen volgen. Een werkelijke samensmelting kan alleen dan plaatsvinden, wanneer er van werkelijke communicatie (2-richtingsverkeer) sprake is.
Ik heb me in mijn werk met paarden laten inspireren door mensen zoals Hempfling, maar het meeste heb ik geleerd van de paarden zelf: tijdens mijn veld onderzoek naar het gedrag van de Przewalski paarden in Mongolie en in mijn werk op de Paardenmaat in Arnhem. Momenteel verdiep ik me met name in Zen, Tai chi en andere stromingen die helpen om intentie, innerlijke rust en helderheid te bevorderen.
In mijn Natural Horsemanship staat het passief leiderschap voorop. Geen leiderschap afdwingen door een 'jij moet, want anders...', maar leiding geven vanuit je eigen kwaliteiten, door rust en veiligheid te creëren en duidelijkheid te geven. Het paard zal je dan als leider kiezen en vrijwillig volgen. Aan jezelf werken dus!